سلام!
با توجه به اینکه موضوع طرح2، "طراحی مدرسه" هست، گفتم شاید طرح این مطلب خالی از لطف نباشه...!
این مطلب، گفتاری از دکتر مهدی حجت هست که "نسبت معماری مدرسه و تعلیم و تربیت" رو بیان می کنه... در واقع میشه گفت این گفتار، مقدمه ای برای ورود به بحث "روانشناسی محیط" هست!
خلاصه مطلب به صورت فیلم:
برای خوندن اصل مقاله به ادامه مطلب مراجعه کنید!
سلام! خوبید؟!
بنا به درخواست تنی چند از دوستان [!] جزوه درس ساختمان 2 رو که آقای احمدی داخل کلاس تدریس می کنند، داخل وبلاگ گذاشتم...
برای دانلود روی تصویر زیر کلیک کنید!
پ.ن: با تشکر از آقای خدادادی که جزوه رو به دستم رسوندند...!
سلام و احترام خدمت همه شما!
همونطور که همه ی ما می دونیم، یکی از توانایی هایی که از هر معماری انتظار می ره، توانایی "اسکیس" یا به عبارتی توانایی پیاده کردن ایده ی معمارانه اش بر روی کاغذ هست!
اولین سؤالی که برای هرکسی در این رابطه پیش میاد، اینه که آیا این طرح هامون رو نمی شه با نرم افزارهای معماری (که خوشبختانه تعدادشون هم کم نیست!!) پیاده سازی بنماییم؟!!
راستش این سؤال از اونجایی که یک سؤال چالش برانگیز و قدیمی هست، جوابهای مختلفی هم به اون داده شده... اما در این نوشتار بنده هم سعی می کنم دلایل خودم رو مطرح کنم! که البته خوشحال می شم شما هم اگر نظری داشتید، مطرح بفرمایید!
اول از همه بگم که به نظر من هر دوی این مهارت ها (کار با دست و نرم افزار) واجب اند و احاطه بر هردوشون خیلی از کارهامون رو راه می اندازه... ولی هر کدوم رو باید در جای خودش استفاده کرد...
مثلاً برای ارائه نهایی یک طرح (در مسابقات مختلف یا هنگام کار حرفه ای) به نظر استفاده از نرم افزار منطقی تر هست... ولی برای اتود زدن های معمارانه و ثبت یک ایده لحظه ای بر روی کاغذ، دیگه فرصت باز کردن لپ تاپ و لود شدن نرم افزار (مخصوصاً تری دی مکس!!) و این ها نیست! تازه اگه همه ی این وسایل در اون لحظه در دسترس ما باشن!
از طرفی به نظرم کسی که اعتماد به نفس کار کردن با دستش رو نداره، مطلب کمتری هم می آموزه... هیچ وقت اطلاعاتی که از کشیدن و ترسیم یک پلان یا فرم یا مقطع و... یک اثر معمارانه از یک معمار معتبر بدست میاریم، از نگاه سطحی به اون کسب نخواهیم کرد...! اگه قبول ندارید، امتحان کنید...! وقتی از روی یک کار می کشیم، دقتمون نسبت به کلیات و جزئیات اون کار فوق العاده افزایش پیدا می کنه و به اصطلاح "تازه می فهمیم معمار چه کار کرده!!"
این ها به کنار، قطعاً همه ی ما یک روزی بالاخره به فکر ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر (مثل ارشد و دکترا) خواهیم افتاد، که خوب پای ثابت همه ی این آزمون ها، آزمون عملی اسکیس هست... چه تعداد افراد زیادی بودند که با وجود رتبه های دو رقمی در آزمون مرحله اول (تئوری) به دلیل ضعف در آزمون مرحله دوم (اسکیس) از رسیدن به دانشگاه های معتبر باز موندند...
متاسفانه اکثر دانشجویان معماری زمانی به فکر قوی کردن دستشون می افتند که خیلی دیر شده... از طرفی زمان زیادی در اختیار ندارند و از طرف دیگه اضطراب نمی ذاره، اونطوری که باید تمرین کنند... در این لحظه هست که یه سؤال بزرگ از خودشون می پرسند که "پس ما توی این چهارسال دقیقاً چه کار می کردیم؟!!!"
اینگونه شد که بنده با تعدادی از دوستانم در دانشگاه قم تصمیم گرفتیم در این فرصت تابستان از وقتمون استفاده کنیم و در کنار سایر کارهامون به تمرین اسکیس بپردازیم...!
سعی می کنم در ادامه مطلب گزارشی از روند این تمرینات رو خدمت شما تقدیم کنم...!
پس از ماه ها تلاش و کوشش دسته جمعی، بالاخره نشریه خشت اول (فصلنامه علمی معماری دانشگاه قم) انتشار پیدا کرد...
پ.ن: لازم است از تمام عزیزانی که در تهیه و تدوین این مجله کوشش نموده اند (علی الخصوص آقای نظری، سردبیر نشریه) قدردانی بنماییم...
پ.ن2: امید است در آینده ای نزدیک، نسخه اینترنتی این نشریه از طریق همین درگاه انتشار یابد!
چند وقتی بود می خواستم [به انواع مختلف] گزارش کاملی از فضاسازی دانشکده معماری دانشگاه قم (واحد برادران) براتون بذارم اما به هر دلیلی این کار انجام نشد...
...یکی از کارهایی که انصافاً در طول تاسیس رشته معماری در دانشگاه قم بی سابقه بود، فضاسازی حرفه ای و زیبایی بود که به دست پر توان و خلاق دوستان خوبم در انجمن علمی معماری (علی الخصوص شخص محمدحسن فروزانفر) به اجرا در اومد...
شاید برای کسانی که دانشجوی دانشگاه قم نیستند، این کار عادی و طبیعی به نظر برسد ولی در وصف این فضاسازی زیبا، همین بس که جدا از تشکر و توجه و عنایت قریب به اتفاق دانشجویان و اساتید معماری دانشگاه قم، حتی مسئولان فرهنگی دانشگاه قم نیز نسبت به این کار ابراز خرسندی فراوان نموده و آن را سرمشقی برای دانشجویان دیگر رشته ها تعریف کردند...
برای کلام آخر... شاید قبل از این فضاسازی زیبا (هر چند که شروع کار است...) برای هیچ کدام از ما... تفاوتی بین دانشکده فنی مهندسی و دانشکده معماری قابل تصور نبود...! هیچ گاه احساس درنگ و تاملی در هیچ قسمت از فضای دانشکده بهمان دست نمی داد... هیچ وقت این قدر توی سالن دور هم جمع نمی شدیم... برای حرف زدن های صمیمانه، یا نقد آثار چسبیده شده روی دیوار و یا حتی نقد نحوه دکوراسیون آقای طراح! و سعی می کردیم هر چه زودتر دانشکده رو به مقصدهای مختلف ترک کنیم...!
نه! خداییش معمارانه تر شدیم...! به امید موفقیت و پیشرفت هممون!
پ.ن: با تشکر و سپاس فراوان از وحید خداجویان عزیز به خاطر عکس های هنرمندانه اش!
پ.ن2: برای دیدن ادامه عکس ها، روی ادامه مطلب کلیک کنید...
سلام به همه شما دوستان خوبم!
توی این پست می تونید راندوهای استاد اینانلو طایفه (با ماژیک) رو دانلود کنید...
پ.ن: با تشکر از همه دوستان عزیزی که در گردآوری این مجموعه سهیم بودند!
پ.ن2: ای دلبر معمار که طاقی به هنر/ در حسن خود از رواق چشم بنگر/ حیف است تو را عمارتی گل کردن/ تعمیر کنی خرابه دل بهتر... روزمون مبارک!
