سلام و احترام خدمت همه شما!
همونطور که همه ی ما می دونیم، یکی از توانایی هایی که از هر معماری انتظار می ره، توانایی "اسکیس" یا به عبارتی توانایی پیاده کردن ایده ی معمارانه اش بر روی کاغذ هست!
اولین سؤالی که برای هرکسی در این رابطه پیش میاد، اینه که آیا این طرح هامون رو نمی شه با نرم افزارهای معماری (که خوشبختانه تعدادشون هم کم نیست!!) پیاده سازی بنماییم؟!!
راستش این سؤال از اونجایی که یک سؤال چالش برانگیز و قدیمی هست، جوابهای مختلفی هم به اون داده شده... اما در این نوشتار بنده هم سعی می کنم دلایل خودم رو مطرح کنم! که البته خوشحال می شم شما هم اگر نظری داشتید، مطرح بفرمایید!
اول از همه بگم که به نظر من هر دوی این مهارت ها (کار با دست و نرم افزار) واجب اند و احاطه بر هردوشون خیلی از کارهامون رو راه می اندازه... ولی هر کدوم رو باید در جای خودش استفاده کرد...
مثلاً برای ارائه نهایی یک طرح (در مسابقات مختلف یا هنگام کار حرفه ای) به نظر استفاده از نرم افزار منطقی تر هست... ولی برای اتود زدن های معمارانه و ثبت یک ایده لحظه ای بر روی کاغذ، دیگه فرصت باز کردن لپ تاپ و لود شدن نرم افزار (مخصوصاً تری دی مکس!!) و این ها نیست! تازه اگه همه ی این وسایل در اون لحظه در دسترس ما باشن!
از طرفی به نظرم کسی که اعتماد به نفس کار کردن با دستش رو نداره، مطلب کمتری هم می آموزه... هیچ وقت اطلاعاتی که از کشیدن و ترسیم یک پلان یا فرم یا مقطع و... یک اثر معمارانه از یک معمار معتبر بدست میاریم، از نگاه سطحی به اون کسب نخواهیم کرد...! اگه قبول ندارید، امتحان کنید...! وقتی از روی یک کار می کشیم، دقتمون نسبت به کلیات و جزئیات اون کار فوق العاده افزایش پیدا می کنه و به اصطلاح "تازه می فهمیم معمار چه کار کرده!!"
این ها به کنار، قطعاً همه ی ما یک روزی بالاخره به فکر ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر (مثل ارشد و دکترا) خواهیم افتاد، که خوب پای ثابت همه ی این آزمون ها، آزمون عملی اسکیس هست... چه تعداد افراد زیادی بودند که با وجود رتبه های دو رقمی در آزمون مرحله اول (تئوری) به دلیل ضعف در آزمون مرحله دوم (اسکیس) از رسیدن به دانشگاه های معتبر باز موندند...
متاسفانه اکثر دانشجویان معماری زمانی به فکر قوی کردن دستشون می افتند که خیلی دیر شده... از طرفی زمان زیادی در اختیار ندارند و از طرف دیگه اضطراب نمی ذاره، اونطوری که باید تمرین کنند... در این لحظه هست که یه سؤال بزرگ از خودشون می پرسند که "پس ما توی این چهارسال دقیقاً چه کار می کردیم؟!!!"
اینگونه شد که بنده با تعدادی از دوستانم در دانشگاه قم تصمیم گرفتیم در این فرصت تابستان از وقتمون استفاده کنیم و در کنار سایر کارهامون به تمرین اسکیس بپردازیم...!
سعی می کنم در ادامه مطلب گزارشی از روند این تمرینات رو خدمت شما تقدیم کنم...!
گزارش تمرین گروهی اسکیس در تابستان 93 (دانشجویان معماری دانشگاه قم)
نوع تمرینات
به نظرم این قسمت یکی از مهمترین مسائل تمرین گروهی اسکیس بود... و نیاز به کسب تجربه از اساتید مختلف (به صورت گفتگوی حضوری یا استفاده از کتاب ها و فیلم های کلاس های اون ها) یا حتی دانشجویان موفق در آزمون های اسکیس و همچنین کسانی که تجربه های مفیدی از این آزمون اندوخته بودند، داشت.
بر همین اساس، نوع تمرینات به گونه ای انتخاب شدند که اولاً تمام مهارت های مورد نیاز برای یک اسکیس موفق مورد تمرین قرار گیرند، ثانیاً تا حد امکان از پرداختن به موارد بیهوده که معمولاً ذوق نقاشی رو بالا می بره ولی ارتباطی به اسکیس و آزمون ارشد نداره، صرف نظر شود...
همچنین سعی شد روند تمرینات، اولاً از ساده به سخت باشه... (مثلاً تمرین اول با یک روکشی ساده شروع شد که هر کسی از عهده اون به راحتی بر میاد و اعتماد به نفس و انگیزه فرد رو برای ادامه تمرینات افزایش میده) ثانیاً هر کسی با خط و شیوه ای که خودش علاقه داره به تمرین بپردازه (مثلاً در طول تمرینات راندو، هیچ تمرینی به وسایل خاص محدود نشد و هرکسی وسیله مورد علاقه خودش رو استفاده می کرد یا اینکه برای تحلیل معمارانه یک بنا، هرکسی هربنایی با هر سبکی که مورد علاقه اش بود رو انتخاب می کرد و به تحلیل و روکشی از روی اون می پرداخت...)
زمان تمرینات
به طور کلی این دوره از خرداد ماه 93 آغاز شد و تا شهریور ادامه پیدا کرد... (4 ماه) ابتدا که تمرینات شروع شد، به علت قرارگیری در ایام امتحانات، فاصله بین تمرینات 3 روزه بود... بعدها این فاصله دو روزه شد و البته که هر تمرین "دو قسمتی" نیز شد...
مکان تمرینات
به دلیل مشکلاتی که برای تمرین حضوری اسکیس بود، تصمیم بر آن شد که یک "تالار گفتگو" در فضای مجازی به وجود بیاریم تا هر شخص، تمریناتی که انجام داده رو در اون تالار بارگزاری کنه... با این ترفند هر کسی بدون نیاز به صرف وقت یا هزینه خاص، از هر جای کشور به تمرین در کنار سایرین می پرداخت...
قوانین تمرینات
خوشبختانه جو تمرینات، جوی صمیمی، توام با جدیت و احترام به همدیگه بود... از ابتدا تمام اعضا پذیرفته بودند که در عین صمیمیت و تشویق و روحیه دادن به همدیگه، از انجام مستمر تمرینات کوتاهی نکنند... و قرار بر این بود که هر شخص، با عدم انجام تعداد مشخصی تمرین، از ادامه تمرینات محروم شود... که در این صورت به هیچ عنوان دنبال کردن ادامه تمرینات برایش میسر نبود... البته که همه هم پذیرفته بودند که برای داشتن یک تمرین جدی و با فایده، انجام مستمر تمرینات ضروری است... لذا هر شخصی به هر دلیلی (که برای همه قابل احترام بود) از انجام تمرینات امتناع می ورزید، حذف شدن خودش رو می پذیرفت و با اون کنار می اومد...
ادامه تمرینات
با توجه به تلاش و اشتیاق دوستان و پیشنهاد اینکه این تمرینات در طول سال هم ادامه پیدا کند، تصمیم گرفتیم بعد از پایان یافتن بخش باقیمانده از تمرینات تابستان، تمرین گروهی دروس تئوری رو هم به این تمرینات اضافه کنیم در کنار اسکیس به تمرین این قسمت بسیار بسیار مهم هم بپردازیم... البته که این قسمت در حال حاضر در دست تحقیق و بررسی هست تا با انتخاب بهترین منابع آزمون تئوری ارشد و بهترین و خلاقانه ترین روش ها برای تمرین، به بهترین نحو انجام بگیره..
گزیده ای از تمرینات
به طور کلی، تعداد 40 عنوان تمرین بر روی سایت بارگزاری شد که منجر به کشیدن حدود 300 اثر از سوی تمرین کنندگان و سطرها و صفحه های زیادی در تحلیل و نقد آثار معمارانه شد... در ذیل می تونید تعدادی از آثار بارگزاری شده در این تمرین گروهی رو مشاهده کنید...
البته توجه داشته باشید، تعدادی از آثار خوب، به دلیل کیفیت پایین قابل بارگزاری در سایت نبودند... همچنین این آثاری که در بالا ملاحظه می کنید، انتخاب شده از تمرینات مختلف هستند... یعنی تمام تمرینات طبق یک روال مشخص و منظم و با یک هدف معین پیش می رفتند که این آثار از برخی تمرینات انتخاب شده اند...
برگزیدگان تمرینات
محیط سایت این امکان رو فراهم می کرد که هر کسی بتواند کاری را که سایرین انجام داده اند، اولاً مشاهده کند و ثانیاً در صورت تمایل از آن تشکر کند و به آن امتیاز دهد... بر این اساس رتبه های برتر این تمرین رو تا این لحظه می تونید در تصویر زیر مشاهده کنید!
پ.ن: در آخر یه حرف خودمونی با دانشجویان معماری دانشگاه قم!
راستش هیچ کسی نمی تونه منکر مشکلاتی که در رشته معماری دانشگاه قم هست بشه و همه ما تا حدودی به اون واقف هستیم... اصلاً چه بسا این مشکلات در شکل و قالب دیگه ای در تمام دانشگاه های کشور وجود داشته باشند... ولی به نظرم الان وقت فکر کردن به مشکلات و درگیر کردن ذهن با مسائل حاشیه ای نیست... زمان در حال گذر هست... بپذیریم که به هر حال مشکلات همیشه وجود خواهند داشت و این ما هستیم که باید اون ها رو مدیریت کنیم... چه بزرگان و نوابغی که در سخت ترین شرایط (حتی با نور یک شمع! و در سرما و گرما...) دست از تلاش بر نداشتند و نام خودشون رو برای همیشه در تاریخ ماندگار کردند... به مشکلات لبخند بزنیم... این نیز بگذرد...!
امیدوارم تلاشتون تداوم داشته باشه